تلیترومایسین

موارد مصرف تلیترومایسین

– درمان حالات خفیف تا متوسط پنومونی کسب شده از جامعه ناشی از گونه های استرپتوکوکوس پنومونیه ( شامل موارد مقاوم به رژیم چند دارویی )، هموفیلوس آنفلوانزا، کلامیدوفیلیا پنومونیه، موراکسلا کاتارالیس و مایکوپلاسما پنومونیه

مکانیسم اثر تلیترومایسین

– از طریق اتصال به دو محل روی واحد 50S ریبوزوم، مانع از ساخت پروتئین باکتری می شود. هم چنین باعث تغییر در ترشح IL-1alpha و TNF-alpha می شود، اهمیت بالینی این اثر تنظیم کنندگی ایمنی بررسی نشده است.

فارماکوکینتیک تلیترومایسین

– جذب: سریع - توزیع: 2.9 L/kg - اتصال به پروتئین: 70-60 % عمدتا به آلبومین - متابولیسم: کبدی، از طریق CYP3A4 (50 %) و مسیرهای غیر سیتوکرومی - زیست دست یابی: 57 % ( عبور اول کبدی زیادی دارد ) - نیمه عمر: 10 ساعت - زمان رسیدن به پیک پلاسمایی: 1 ساعت - دفع: ادرار ( 13 % بصورت داروی تغییر نیافته و باقیمانده بصورت متابولیت ها )

منع مصرف تلیترومایسین

– ازدیاد حساسیت به تلیترومایسین، ماکرولیدها یا سایر ترکیبات فرمولاسیون - میاستنی گراو - سابقه هپاتیت و یا زردی ناشی از تلیترومایسین یا ماکرولیدها - مصرف همزمان سیزاپراید یا پیموزاید

عوارض جانبی تلیترومایسین

– گوارشی: اسهال، تهوع و استفراغ، مدفوع شل، اختلال حس چشایی، درد شکمی، بی اشتهایی، یبوست، سوء هاضمه، نفخ، گاستریت - سیستم عصبی مرکزی: سردرد، گیجی، خستگی، بی خوابی، خواب آلودگی، ورتیگو - پوستی: راش - ادراری تناسلی: کاندیدیای واژن، واژینیت - خونی: افزایش پلاکت - کبدی: افزایش ترانس آمینازها - چشمی: تاری دید، تاخیر در تطابق، دوبینی - متفرقه: کاندیدیازیس، افزایش تعریق

تداخلات دارویی تلیترومایسین

– توسط CYP3A4 متابولیزه شده و آن را القا می کند. القا کننده ها و مهار کننده های این ایزوآنزیم باعث تغییر در فارماکوکینتیک تلیترومایسین می شوند. - به علت طولانی کردن فاصله QTc با داروهای ضد آریتمی کلاس Ia و III تداخل دارد. - داروهای بلوک کننده بتا آدرنرژیک: باعث افزایش غلظت و AUC متوپرولول و کاهش غلظت و AUC سوتالول می شود. تغییری در غلظت و AUC تلیترومایسین دیده نشده است. - داروهای ضد انعقاد: باعث افزایش اثرات ضد انعقادها می شود. - ضد صرع ها: غلظت داروهای ضد صرع افزایش و تلیترومایسین کاهش می یابد. - ضد قارچ های آزول: باعث افزایش غلظت و AUC تلیترومایسین می شود. - ضد مایکوباکتری ها: ریفامپین باعث کاهش غلظت و AUC تلیترومایسین می شود. - بنزودیازپین ها: باعث افزایش غلظت و AUC میدازولام شده و سایر بنزودیازپین های که توسط CYP3A4 متابولیزه شده و اثر عبور اول کبدی زیادی دارند، با تلیترومایسین تداخل دارند. - سیزاپراید: باعث افزایش غلظت سیزاپراید و افزایش فاصله QTc می شود. - دیگوگسین: باعث افزایش غلظت دیگوگسین می شود ولی شواهدی مبنی بر تغییر در پارامترهای ECG و سمیت وجود ندارد. - آلکالوئیدهای ارگو: ایجاد وازواسپاسم، بی حسی و مسمومیت حاد ارگو می کند. - مهار کننده های HMG-CoA ردوکتاز: باعث افزایش غلظت و افزایش خطر میوپاتی می شود ( آتورواستاتین، لوواستاتین، سیمواستاتین ) - قرص های ضد بارداری: باعث افزایش AUC لوونورژسترول شده و تاثیری بر اتینیل استرادیول ندارد. - سرکوب کننده های ایمنی: باعث افزایش غلظت سیکلوسپورین، سیرولیموس و تاکرولیموس می شود. - پیموزاید: باعث افزایش غلظت پیموزاید می شود. - رپاگلینید: باعث افزایش غلظت و AUC رپاگلینید شده و خطر افت قند خون افزایش می یابد. - تئوفیلین: باعث افزایش AUC تئوفیلین و افزایش عوارض گوارشی آن ( تهوع و استفراغ ) بخصوص در زنان می شود.  تداخل الکل/غذا/گیاه: - گیاه علف چای می تواند سطح و اثرات تلیترومایسین را کاهش دهد.

هشدار ها تلیترومایسین

– نارسایی حاد کبدی و آسیب شدید کبدی شامل هپاتیت و نکروز کبدی ( که گاها منجر به مرگ می شود ) گزارش شده است، حتی در برخی از افراد با کمترین دوز این عوارض دیده شده است. - نارسایی تنفسی تهدید کننده ی حیات و گاها کشنده در بیماران مبتلا به میاستنی گراو دیده شده است. - می تواند فاصله QTc را طولانی کرده و منجر به آریتمی های بطنی گردد. در افراد با QTc طولانی به علت مشکلات مادرزادی، سابقه سندروم QTc طولانی، اختلالات کنترل نشده الکترولیت ها ( کاهش سدیم و منیزیم خون )، برادی کاردی بارز (<50 bpm) یا داروهای طولانی کننده QTc ( ضد آریتمی های کلاس Ia و III ) مصرف نشود. - در بیماران با سابقه سنکوپ کاردیوژنیک یا آریتمی های بطنی استفاده نشود. - می تواند اختلالات شدید بینایی ایجاد کند. - می تواند باعث از دست رفتن هوشیاری ( احتمالا به دلیل درگیری عصب واگ ) گردد. - در اختلال کلیوی با احتیاط مصرف شده و در موارد شدید (Clcr<30ml/minute) تنظیم دوز نیاز است. - کولیت سودوممبران گزارش شده است. - ایمنی و اثربخشی در کودکان کمتر از 13 سال اثبات نشده است.

توصیه های دارویی تلیترومایسین

– می تواند با یا بدون غذا مصرف شود.