ستریزین+پزدوافدرین

موارد مصرف

ترکیب ستریزین و پزودوافدرین در درمان علامتی رینیت آلرژیک٬ التهاب آلرژیک ملتحمه٬ خارش٬ کهیر٬ عطسه و آبریزش بینی و همچنین در کاهش علائم ناشی از آسم آلرژیک مصرف می شود

مکانیسم اثر

اثرات آنتی هیستامینی این دارو به علت رقابت با هیستامین در اتصال به گیرنده H1 است. کاربرد آن در کاهش علائم ناشی از آسم آلرژیک ممکن است به دلیل جلوگیری از اثر انقباضی هیستامین بر برونش ها باشد. پزودوافدرین یک داروی ضد احتقان است که باعث تنگ شدن عروق می شود

فارماکوکینتیک

حداکثر اثر دارو یک ساعت بعد از مصرف ظاهر می شود. در صورت مصرف با غذا سرعت جذب دارو کاهش می یابد

عوارض جانبی

* به مونوگراف هریک از داروها به صورت جداگانه نیز رجوع شود. عوارض نسبتا شایع (%10-1): سیستم اعصاب مرکزی: بی خوابی، خواب آلودگی، خستگی، سرگیجه گوارشی: خشکی دهان تنفسی: فارنژیت، خون دماغ

تداخلات دارویی

*مشخصات کلی تداخلات: • جزء ستیریزین: - تشدید اثرات تضعیف‌کننده CNS - کاهش اثرات مرکزی هیستامین • جزء سودوافدرین: - تشدید هایپرگلیسمی - تشدید اثرات افزاینده فشارخون - ترکیبات حساس به pH ادرار - تداخل با اثر آنالوگ‌های نوراپی نفرین رادیو نشان شده تداخلات رده X (پرهیز): آکلیدینیوم، آزلاستین (نازال)، برومپریدول، سیمتروپیوم، الوکسادولین، مشتقات ارگوت، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، فرآورده‌های رادیو دارویی آیوبنگوان، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، لووسولپرید، مهارکننده مونوآمینواکسیداز، اورفنادرین، اوکساتومید، اوکسوممازین، پارالدهید، پیتولیسانت، پتاسیم کلرید، پتاسیم سیترات، پراملینتید، روفناسین، تالیدومید، تیوتروپیوم، اومکلیدینیوم کاهش اثرات داروها توسط ستیریزین و سودوافدرین: مهارکننده‌های استیل کولین استراز، بنزیل پنیسیلوئیل پلی لیزین، بتاهیستین، داروهای معدی – روده‌ای (پروکینتیک)، هیالورونیداز، فرآورده‌های رادیو دارویی آیوبنگوان، ایتوپرید، لووسولپرید، نیتروگلیسیرین، پیتولیسانت، سکرتین کاهش اثرات ستیریزین و سودوافدرین توسط داروها: مهارکننده‌های استیل کولین استراز، آلفا 1 بلاکرها، آمفتامین‌ها، رزرپین، اسپیرونولاکتون، عوامل اسیدی‌کننده ادرار افزایش اثرات داروها توسط ستیریزین و سودوافدرین: الکل (اتیل)، آمزینیوم، داروهای آنتی کولینرژیک، آزلاستین (نازال)، بلونانسرین، برکسانولون، بوپرنورفین، سیمتروپیوم، کلوزاپین، تضعیف‌کننده‌های CNS، دوکسوفیلین، الوکسادولین، فلونیترازپام، گلوکاگون، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، متوتری‌مپرازین، متی‌روسین، میرابگرون، آگونیست های اپیوئید، اورفنادرین، اکسی کدون، پارالدهید، پیلسیکاینید، پیریبدیل، پتاسیم کلرید، پتاسیم سیترات، پرامی‌پکسول، راموسترون، روفناسین، روپینیرول، روتیگوتین، سولریامفتول، سوورکسانت، سمپاتومیمتیک ها، تالیدومید، دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی، تیوتروپیوم، توپیرامات، زولپیدم افزایش اثرات ستیریزین و سودوافدرین توسط داروها: آکلیدینیوم، آلیزاپرید، عوامل قلیایی کننده، آمانتادین، آتوموکستین، فرآورده‌های حاوی سم بوتولینوم، بریمونیدین (موضعی)، بروموپرید، برومپریدول، کانابیدیول، ماری‌جوانا (شاهدانه)، مهارکننده‌های کربنیک انهیدراز، کلرال بتائین، کلرمتیازول، کلروپروکائین، کلرفنسین کاربامات، کوکائین (موضعی)، دایمتیندن (موضعی)، دوکسیلامین، درونابینول، مشتقات ارگوت، اسکتامین، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، گوانتیدین، هیدروکسی زین، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، گیاه کاوا، لمبورکسانت، لینزولید، لوفکسیدین، منیزیم سولفات، متوتری‌مپرازین، میانسرین، مینوسیکلین (سیستمیک)، مهارکننده‌های مونوآمینواکسیداز، نابیلون، اوکساتومید، اوکسوممازین، اوزانیمود، پرامپانل، مهارکننده‌های، پیلسیکاینید، پراملینتید، پروکاربازین، رانولازین، روفینامید، مهارکننده‌های باز جذب سروتونین / نوراپی نفرین، سدیم اکسیبات، تدیزولید، تتراهیدروکانابینول، تتراهیدروکانابینول و کانابیدیول، داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای، تری‌مپرازین، اومکلیدینیوم تداخل با غذا: به مونوگراف هر جزء مراجعه شود.

توصیه های دارویی

-این دارو ممکن است باعث گیجی شود -پزودوافدرین نباید در بیماران مبتلا به گلوکوم با زاویه بسته٬ احتباس ادرار٬ زیادی فشار خون و یا بیماری های عروق کرونر مصرف شود