موارد مصرف

این فراورده ماکرومولکولی است که به آهستگی متابولیزه شده و به عنوان حجیم کننده پلاسما در موارد شوک ناشی از کاهش حجم خون و به عنوان جایگزین مایعات در تعویض پلاسما٬ جانشین پلاسما در گردش خون خاج از بدن٬ برای پرفوزیون عضو جدا شده و به عنوان محلول حامل برای انسولین مصرف می شود. این فراورده نباید به منظور نگهداری حجم پلاسما در مواردی از قبیل سوختگی ها یا پرتیونیت که پروتئین های پلاسما٬ آب و الکترولیت ها به مدت چندین روز از دست رفته اند٬ استفاده شود. در این موارد پلاسما یا پروتئین های پلاسما که دارای مقادیر قابل توجهی آلبومین باشند٬ مورد نیاز می باشد.

مکانیسم اثر

ژلاتین مدیفاید جایگزین حجم خون از دست رفته می باشد

فارماکوکینتیک

بسته به سرعت انفوزیون وریدی دارد

تداخلات دارویی

مصرف این دارو به علت وجود یون کلسیم با سفتریاکسون ممنوع می باشد همچنین با گلیکوزیدهای قلبی از قبیل دیگوکسین ممنوعیت مصرف دارد

هشدار ها

-در بیمارانی که تجویز این محلول احتمالا خطر افزایش بار گردش خون را ایجاد می کند(به ویژه بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب یا عیب کار کلیه) مصرف این دارو باید با احتیاط صورت گیرد -تزریق سریع محلول٬ به ویژه در بیمارانی که حجم خون آن ها طبیعی است٬ ممکن است سبب آزاد شدن مواد موثر بر عروق مانند هیستامین شود -از آنجا که این فراورده حاوی یون کلسیم است٬ مصرف آن در بیماران تحت درمان با گلیگوزیدهای قلبی باید با احتیاط صورت گیرد -سرعت انفوزیون به وضعیت بیمار بستگی دارد. در حالت عادی با سرعت ۵۰۰ میلی لیتر بر ساعت انفوزیون می شود -این محلول را باید از راه انفوزیون وریدی و با حجمی تقریبا مساوی با حجم خون از دست رفته تجویز نمود

توصیه های دارویی

-بهتر است قبل از انفوزیون٬ محلول تا دمای بدن گرم شود. این محلول در دمای کمتر از ۳ درجه سانیگراد بصورت ژل در می آید که گرم کردن آن٬ این حالت را از بین می برد -می توان این فراورده را با سایر محلول های انفوزیون مانند کلرور سدیم٬ دکستروز٬ و رینگر یا خون هپارینه و داروهای محلول در آب مانند انسولین و استرپتوکیناز مخلوط کرد